اِردک سنت دیرینه “پنجشنبه آخر سال”

پنج شنبه آخر سال اهالی روستای عبدالمؤمن طبق رسوم دیرینه با هدف دید و بازدید و یاد عزیزانی که در سال جاری اسیر خاک شده اند و همچنین عرض تسلیت به خانواده آنان  و... در مسجد قدیمی روستا که مزین به نام امام حسین علیه السلام است دور هم جمع می شوند .

در گذشته اجتماع اهالی روستا در قبرستان قدیمی روستا و در تپه ای واقع در شمال روستا معروف به تپه

اِردک با اگیردک  بوده است .

از دیرباز رسم بوده اهالی آخرین عصر آدینه سال گرد هم آمده و با خود نان روغنی هایی را که توسط زنان کدبانوی روستا و با روش خاصی پخته می شوند و زینت بخش سفره نوروزی بالاخص در گذشته بوده است روی یک سفره جمع می کردند و در آخر نان روغنی ها را بین حاضرین تقسیم می کردند .

بنا بر اظهارات و اطلاعات برخی از بزرگان در گذشته خود اهالی به هنگام ترک محل ، مقدار نیاز خود از نان روغنی(اگیردک) بر می داشتند انگیزه گذشتگان از تقسیم نان روغنی ها و یا برداشتن به مقدار نیاز عمدتا با اهداف زیر بوده است .

1-   کمک آبرومندانه و به دور از منت به افرادی که بلحاظ مالی وضعیت مناسبی نداشتند که در آن زمان مهمترین مسئله ، معیشت و نان خانواده ها بوده است.

2-   برخورداری افراد ی که بنا به دلایلی از قبیل ناتوانی ، نبود زن در خانواده ، تجرد و ... نان روغنی در منزل ندارند.

3-   مهم ترین دلیل : طلب حلیت از همدیگر ، با توجه به اینکه اهالی در طول سال با همدیگر داد و ستد هایی دارند و بلحاظ فعالیت کشاورزی،کشت و کارها و چرای دام و ... احتمال تضییع حق  غیر عمد وجود دارد با این روش از همدیگر حلالیت می طلبند وشاید این تجمع بهانه ای برای این کار باشد که کار نیک و پسنده یده ای است .

از اگیردک ها جمع شده قسمتی را برای خانواده هایی که در مسافرت بوده اند و یا عذری برای شرکت داشته اند کنار گذاسته شده و توسط معتمدین به دستشان می رسیده است .